Sihanoukville en Koh Rong

Liefste blog-volgertjes,

Waar zullen we beginnen?

Vorig weekend hebben we het wat verder gezocht en zijn we met ons vier naar Sihanoukville getrokken, een kuststadje op 4u van Phnom Penh. Opnieuw weg van de drukte en op zoek naar een zeebries en zand onder onze voeten! Beide hebben we gevonden, en het was echt een relax weekendje. Zaterdag gingen Fien en ik naar Koh Rong, een eilandje op 1u (snel) varen van Sihanoukville, terwijl de jongens besloten om in het toeristische kuststadje te blijven en de komende drie dagen niet van hun strandzetel te komen (ze hadden ook wel nood aan rust, na een gemene voedselvergiftiging). De zee was - op zijn zachtst uitgedrukt - woelig (maar we hielden stand, echte zeebonken!) en de beloning voor onze dooreengeschudde magen volgde in de vorm van witte stranden, palmbomen, kleurrijke houten bootjes en een authentiek vissersdorpje...Koh Rong...waar men geen ziekenhuis of brandweer heeft (let op met die lucifers!), waar de elektriciteit uitvalt tussen 8u 's avonds en 2u 's nachts, en waar ze ecologisch verantwoord omgaan met hun eiland (weg met de rietjes en plastic flessen recycleren)... We waren blij dat we de oversteek gemaakt hadden! Het werd een zalige dag en we kregen ook definitief dat bleke Belgische kleurtje weg, hoera!
Zondag opnieuw wat zon, zee, strand maar dan op het vasteland, waarna het voor ons alweer tijd werd om terug te keren naar PP (maandag werkedag!) in een gammele oude bus met freezing airco.

Hadden we de Gertjans nog zitten plagen dit weekend met hun voedselvergiftiging...dan diende de pay back time zich maandag aan :-(. Ook Fien en ik vielen ten prooi aan onze eerste (al zijn we er niet blij mee) voedselvergiftiging in een kleine maand Cambodia. Niet slecht, maar toch liever te vermijden... Ons "Cook it, boil it, peel it or forget it" principe en Elke's paranoia hadden gefaald! Geen barbecue kip (de vermoedelijke boosdoener) meer voor ons de komende weken.
Gelukkig was ons leed van korte duur (we hebben onszelf maandag zelfs nog naar stage gesleept, maar gelukkig konden we 's middags rusten), en dinsdag waren we weer back on track!

Op stage zagen we ook weer het één en het ander. Ik zag al meer borsttumoren in vergevorderde stadia dan ik ooit in Belgie heb gezien/zal zien (leve de screeningsmammografie, echt!), en mocht assisteren bij een mastectomie (het verwijderen van de volledige borst met okselklieren) en een Wertheimoperatie (verwijderen van de baarmoeder met eierstokken en lymfeklieren omwille van baarmoederhalskanker..). Opnieuw, leve de screening voor baarmoederhalskanker in België en het preventief vaccineren van jonge meisjes tegen humaan papillomavirus. De kennis is er wel in Cambodia, de middelen jammergenoeg niet.
En Fien? Die deed woensdag een 30uur wacht mee op de pediatrische en plastische heelkunde, maar daarover zal ze meer vertellen in een volgend blogbericht!

Warme groetjes (al koelt het hier ook al meer af 's avonds, heel af en toe hebben we een truitje nodig)!

Xxxxxx