This is it.

Haal jullie zakdoek maar boven lieve blogvolgertjes, dit wordt ons allerlaatste blogbericht over ons Cambodja-avontuur... Gelukkig wordt het een extra lang bericht, want de afgelopen weken hebben we weer het één en ander meegemaakt. De stage in het Banlung Referral Hospital verliep de afgelopen drie weken heel gevarieerd; dagen zonder enige bevalling of operatie werden afgewisseld door dagen waarbij Fien en ik nauwelijks snel genoeg onze caoutchouc botten konden uitwisselen om elk om de beurt een bevalling uit te voeren...we hebben zo elk toch een mooi aantal bevallingen en keizersnedes kunnen doen, super ervaring! Op onze laatste dag trakteerden we de vroedvrouwtjes op koekjes-à-volonté, die zoals verwacht binnen het halfuur op waren,...zoetekauwen die cambodjanen. 's Avonds gingen we nog met een aantal op restaurant, waarbij er meer fotoshoot gehouden werd dan dat er gegeten werd, en zo staan we op meer dan 200 foto's op de smartphones van 4 Cambodjaanse midwives, 't zijn schatjes!

Ons laatste weekend in Banlung brachten we opnieuw in de jungle door; achterop de motorbike (we hadden elk onze driver) cruisden we via mulle zandwegen, over wankele bruggen, langs afgebrande rijstvelden en bamboebossen naar minority villages van de Kroeung en de Lao-people...fantastische manier om veel te zien van het Cambodjaanse platteland ; we zagen eagles en aasgieren in de lucht cirkelen op zoek naar een lekker prooitje, we konden spechten en bijenetertjes in de bomen spotten, en zagen scholen vol gele of blauwe papegaaien overvliegen. Overnachten deden we in een 'homestay' van de vriendelijke Lao-people, waarbij de gidsen voor ons kookten (hertenhuid is echter niet ons favoriet gerecht...) en we opnieuw in USarmy-hammocks sliepen. We gingen ook nog varen op de Sreypo rivier (die later uitmondt in de Mekong)  in lange ondiepe prauwen - capaciteit van maximum 3 niet al te dikke personen- en keerden dan op t gemak terug met de motorbike richting Banlung. Mooi weekendje! We bezochten nog één van de vele rubberplantages, een lucratieve business waarvoor vele hectares jungle wordt gekapt, spijtig. Het hele jaar door wordt rubber getapt, en één boom levert 0,5 tot 2 liter stinkende rubber per dag op, met een rubberstop van één maand, in februari. Als afsluiter gingen we ook nog een kijkje nemen bij de Gemstone mines, diepe kokers in de grond van 12 meter diep en slechts 1m diameter, waar mannen hun leven in wagen om emmers grond op te halen, waarna hun vrouwen en kinderen dag in dag uit door de aarde wroeten op zoek naar gemstones, kleine edelstenen in verscheidene kleuren. Slavenarbeid, waarbij nog steeds veel ongevallen gebeuren, ook al beweren ze het tegendeel.

En zo...zat ook ons Banlung avontuur er veel te snel op. Een 9u-durende busrit bracht ons terug naar de bewoonde wereld van Phnom Penh, waar we onze medestudenten terugzagen en genoten van de laatste dagen Cambodja. Fien en ik gingen nog op tweedaagse naar Kep en Kampot, smulden krab met kampot pepper en cruisden op de motorbike door Bokor national park, een paradijs van perfect aangelegde wegen te midden van prachtige bossen, op een berg van 1080 meter hoog met een fenomenaal uitzicht op de zee... Gotta love Cambodia!

En nu...is het einde in zicht, het avontuur achter de rug. Aan alle leuke dingen komt een einde, in België wachten ons koude temperaturen en regen, files en drie maand stage aan een hoger werktempo dan het Cambodjaanse, maar ook vrienden en familie, appelmoes met worst en puree, boterhammen met muizenstrontjes en andere kleren want de onze zijn we kotsbeu ;-).

This is it.

The End.

Lots of Love
Xxxxxxxx

 Fien en Elke