Banlung

We zijn klaar voor ons tweede deel van ons Cambodjaans avontuur. We nemen afscheid van de Gertjans en kruipen op de bus richting Kratie. Daar bewonderen we bij sunset de laatste overgebleven rivierdolfijnen (er werd namelijk op hen gejaagd tijdens het regime van Pol Pot) in de Mekong. Vanuit Kratie nemen we een overvol geladen "mini van" naar Banlung (de hoofdstad van Ratanakiri province). Na een rit van 8 uur schudden en als sardientjes samen gepropt te zitten komen we aan in Banlung.
We melden ons allereerst aan in het Banlung referral hospital, waar we met open armen "a la ooooh les belges" ontvangen worden door de vice-directeur. Het ziekenhuis zelf is echter een triestige zaak, er zijn te weinig middelen en bekwame dokters waardoor enkel de urgente zaken wat opgelost/gestabiliseerd worden. Al de rest wordt doorverwezen naar Phnom Penh, al weet je dat de meeste patienten daar jammergenoeg nooit geraken.
In het weekend doen we samen met Koen (mijn broer, die op bezoek is) een ware jungle survival expeditie in de kalai jungle. Samen met de lokale gids, Nai, vanuit de minority village verblijven we 2 dagen en 1 nacht in de Cambodjaanse jungle. We slapen in hangmatten en vangen kikkers die later op het kampvuur geroosterd worden als avondmaal. Je leest het al, een ware belevenis, waar we later nog ongetwijfeld anekdotes over zullen vertellen! :-)
Deze week wordt vooral gevuld met stage. Elke doet vooral bevallingen en moet toch wennen aan hun soms choquerende technieken...Ik opereer hoofdzakelijk gesprongen appendixen (onder te weinig verdoving) en doe debridementen zonder verdoving....

Tot het volgend blogbericht.
Elke en Fien

Het jaar van de Geit

Merry Christmas!
Happy New Year!

Een nieuw jaar (funfact: het jaar van de Geit), dus tijd voor nieuwe blogberichten! De reden voor onze blog-stilte is dat Fien en ik elk met onze ouders en broer/zus op schok waren en er dus niet geblogd kon worden. We zagen de tempels van Angkor Wat en co (zeer mooi maar na 3 dagen ook redelijk verzadigend, al die stenen..), vierden oudejaar op het strand van  Sihanoukville met duizenden wensballonnen in de lucht (ook de onze!), reden op een tuktuk door de peperplantages van Kampot en smulden van de heerlijke krabben in Kep.  Prachtig land, The Kingdom of Wonder, maar ondertussen zijn we terug in Phnom Penh, namen we afscheid van onze ouders en vertrekken we morgen voor het tweede deel van ons avontuur: het platteland van Banlung, hoofdstad van Ratanakiri provincie. We zijn benieuwd! Al moeten we eerst nog 12 uur busrit zien te overleven op niet al te goeie wegen...elk voordeel heb zijn nadeel!

Wat we ook nog vergeten zijn, is vertellen over onze Cambodian Cooking Class.
Dit dateert al van december (shame on us!), maar verdient wel een blogberichtje! Onze kookgroep bestond uit twee Fransen uit Saint-Tropez, twee Chinezen uit...China (moeilijke communicatie) en een Australische uit Sydney. Een bonte, maar zeer aangename bende. Onze teacher van de dag was een frêle Cambodjaanse van wie ik de naam niet kan onthouden, maar ze lachte en maakte veel flauwe moppen (typisch Cambodjaanse humor want iedereen maakt hier dezelfde soort grapjes) dus de sfeer zat er goed in. Ze bracht ons naar de Kandal Market om onze inkopen te doen voor onze vegetarian spring rolls en onze fish amok, dat overigens dé signature dish van Cambodia is. Ze gaf ons ongelofelijk veel uitleg over geheimzinnige groenten en andere ingrediënten met onuitspreekbare namen en zwaar geladen begaven we ons naar onze kitchen voor die dag. Het resultaat mocht er wezen! We raspten Taro (soort knol), rolden spring rolls en maakten er mini-loempia's van, stampten duizend ingrediënten fijn in onze vijzel tot een dikke pasta, wat de basis zou worden voor onze fish amok (oa: rode pepers, lemongrass, galangal, veel look, sjalot, coffeelime, currypastan etc...) en maakten tenslotte prachtige mandjes van bananenbladeren (al bakten de Chinezen er niet veel van). Njam! (=Khmer voor eten, echt!) en Chneng Ne (delicious). Het was heerlijk en indien we alle ingrediënten in Belgie te pakken krijgen, zeker voor herhaling vatbaar onder de vorm van een Cambodjaanse avond!

Tot de volgend!
Dikke Nieuwjaarszoenen van Fien en Elke